Του Αθανασόπουλου Περικλή
Δεν είναι τυχαία που τελευταία τα
γνωστά ΜΜΕ προβάλλουν την «μάχη του
μαϊντανού και του μαρουλιού» κατηγορώντας τους λαχαναγορήτες ότι
ευθύνονται για την διαφορά τιμής από τον
παραγωγό στο ράφι και γενικά για το κατάντημα της χώρας.
Σίγουρα η τιμή από τον παραγωγό
στο ράφι σχεδόν διπλασιάζεται αλλά στην τελική τα τελευταία τρία χρόνια πρέπει
να ομολογήσουμε ότι οι τιμές των λαϊκών προϊόντων έχουν παραμείνει στάσιμες
παρόλη την άνοδο του ρεύματος του πετρελαίου και τις αυξήσεις των φόρων.
Τι κρύβεται όμως πίσω απ, την «μάχη
του μαϊντανού και του μαρουλιού» που τα κατηγορούν για το κατάντημα της Ελλάδας;
Ένα από τα τρία σημεία που συμφώνησε
πριν τρία χρόνια ο τ. Πρωθυπουργός μας ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ όταν επισκέφτηκε το ΙΣΡΑΗΛ ήταν και η επιβολή
των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων τα
οποία θα παράγονται με συγκεκριμένους κανόνες στην Ελλάδα
Πέρα από αυτό όμως μην ξεχνάμε
και τις πολυεθνικές εταιρείες που ελέγχουν τα τρόφιμα στην Ελλάδα οι οποίες τα
εισάγουν από τρίτες χώρες που τα παράγουν σε πολύ χαμηλό κόστος και αμφίβολης
ποιότητας.
Τα δύο παραπάνω δεδομένα θέλουν
την πλήρη αποαγροτοποίηση της Ελλάδας και την μετρατοπή της Ελληνικής αγροτικής
καλλιέργειας σε πλήρη έλεγχο μεταλλαγμένων.
Επίσης απαγόρευσαν την κληρονομιά
της άδεις πώλησης στις λαϊκές με αποτέλεσμα να μην ύπαρξη επόμενη γένια αναλόγων
πωλητών.
Έτσι επιδιώκεται η διάλυση των
λαϊκών αγορών και σε συνάρτηση με τα λουκέτα που βάζουν μια –
μία οι μικρές επιχειρήσεις σε μερικούς μήνες θα μεταφερθεί το αντικείμενο στις μεγάλες
αλυσίδες των πολυεθνικών και θα τρώμε προϊόντα ΑΙΓΥΠΤΟΥ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΙΣΡΑΗΛ-ΑΦΡΙΚΗΣ κλπ..
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας από
τους λόγους που επιδοτούσαν το ξήλωμα της ελιάς και άλλων τέτοιων δένδρων, είναι
ότι αυτά τα δένδρα που ευδοκιμούν άφθονα στην Ελλάδα λόγο κλίματος , είναι
αιωνόβια και είναι αδύνατη η μετάλλαξη τους η οποία επιτυγχάνεται μόνο με την αποξήλωση
τους δηλαδή με την καταστροφή τους
