Το βίντεο που ακολουθεί μας μεταφέρει στην εσωτερική ζώνη του δίσκου προσαύξησης μιας μαύρης τρύπας.
Αέρια θερμαίνονται στα 12 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου καθώς πέφτουν ταχέως σε σπειροειδή τροχιά προς την μαύρη τρύπα εκπέμποντας ακτινοβολία χαμηλής ενέργειας ή «μαλακές» ακτίνες Χ.
Λίγο πριν το αέριο βυθιστεί στο κέντρο, η τροχιακή του κίνηση προσεγγίζει την ταχύτητα του φωτός.
Τώρα παράγονται ακτίνες Χ, εκατοντάδες φορές πιο ισχυρές («σκληρές») σε σχέση με πριν, από την κορώνα, μια περιοχή με αραιότερο και θερμότερο αέριο γύρω από τον δίσκο. Εκεί οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι αρκετά δισεκατομμύρια βαθμούς.
Ο ορίζοντας των γεγονότων είναι το όριο όπου οι τροχιές, συμπεριλαμβανομένου και του φωτός, κατευθύνονται προς το εσωτερικό της μαύρης τρύπας. Τίποτε, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να διασχίσει προς τα έξω τον ορίζοντα των γεγονότων και να διαφύγει από την μαύρη τρύπα.
Μια νέα μελέτη αστρονόμων της NASA, του πανεπιστημίου Johns Hopkins και του ινστιτούτου τεχνολογίας του Rochester, με επικεφαλής τον Jeremy Schnittman της NASA, επιβεβαιώνει τις υπάρχουσες εδώ και πολύ καιρό «υποψίες», ότι οι μαύρες τρύπες με μάζες πολύ μεγαλύτερες της μάζας του ήλιου, εκπέμπουν έμμεσα υψηλής ενέργειας ακτινοβολία.
Δημιουργώντας σε έναν υπερυπολογιστή μια προσομοίωση αερίων που ρέουν προς μια μαύρη τρύπα, οι ερευνητές κατάφεραν να αναπαράγουν τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των ακτίνων Χ που παρατηρούνται σε ενεργές μαύρες τρύπες.
Ιδού το αποτέλεσμα της προσομοίωσης:
Αέρια θερμαίνονται στα 12 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου καθώς πέφτουν ταχέως σε σπειροειδή τροχιά προς την μαύρη τρύπα εκπέμποντας ακτινοβολία χαμηλής ενέργειας ή «μαλακές» ακτίνες Χ.
Λίγο πριν το αέριο βυθιστεί στο κέντρο, η τροχιακή του κίνηση προσεγγίζει την ταχύτητα του φωτός.
Τώρα παράγονται ακτίνες Χ, εκατοντάδες φορές πιο ισχυρές («σκληρές») σε σχέση με πριν, από την κορώνα, μια περιοχή με αραιότερο και θερμότερο αέριο γύρω από τον δίσκο. Εκεί οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι αρκετά δισεκατομμύρια βαθμούς.
Ο ορίζοντας των γεγονότων είναι το όριο όπου οι τροχιές, συμπεριλαμβανομένου και του φωτός, κατευθύνονται προς το εσωτερικό της μαύρης τρύπας. Τίποτε, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να διασχίσει προς τα έξω τον ορίζοντα των γεγονότων και να διαφύγει από την μαύρη τρύπα.
Μια νέα μελέτη αστρονόμων της NASA, του πανεπιστημίου Johns Hopkins και του ινστιτούτου τεχνολογίας του Rochester, με επικεφαλής τον Jeremy Schnittman της NASA, επιβεβαιώνει τις υπάρχουσες εδώ και πολύ καιρό «υποψίες», ότι οι μαύρες τρύπες με μάζες πολύ μεγαλύτερες της μάζας του ήλιου, εκπέμπουν έμμεσα υψηλής ενέργειας ακτινοβολία.
Δημιουργώντας σε έναν υπερυπολογιστή μια προσομοίωση αερίων που ρέουν προς μια μαύρη τρύπα, οι ερευνητές κατάφεραν να αναπαράγουν τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των ακτίνων Χ που παρατηρούνται σε ενεργές μαύρες τρύπες.
Ιδού το αποτέλεσμα της προσομοίωσης:
