Οι άνθρωποι επιθυμούν γενικά να γίνονται αποδεκτοί από
άλλους ανθρώπους. Επιδιώκουν να ανήκουν κάπου. Όπως ένα ζώο πασχίζει για να
γίνει αποδεκτό από τα υπόλοιπα της αγέλης, έτσι και ο άνθρωπος «μεταμορφώνεται»,
προκειμένου να γίνει αποδεκτός σε μία ομάδα-φυσαλίδα.
Τα παραδείγματα πολλά. Εδώ θα ασχοληθούμε όμως με εμάς τους νέους. Ειδικά
τώρα το καλοκαίρι η διασκέδαση δίνει και παίρνει. Ποιος από εμάς δεν έχει
γλεντήσει μέχρι πρωίας με καλούς φίλους; Δεν έχει ζαλιστεί από το πολύ πιοτό;
Όλοι μας πάνω κάτω διασκεδάζουμε ο καθένας με τον τρόπο και τα γούστα του. Όλα
καλά μέχρι εδώ! Ωστόσο για πολλούς η διασκέδαση έχει γίνει ανάγκη ζωής, μέσο
αποδοχής τους ενός από τους πολλούς, φυσαλίδα.Έρχεται π.χ. το Σαββατόβραδο: Πολλοί δεν διανοούνται να μην βγουν εκείνη την ημέρα. Βάζουν πάνω τους την τελευταία λέξη της μόδας για να γίνουν αρχικά εμφανισιακά αποδεκτοί. Εννοείται πως ο καθένας οφείλει να ντύνεται μοντέρνα με τα χρώματα της εποχής. Υπάρχει όμως και το «καρακιτσαριό», που παρουσιάζεται με πολλές εκφάνσεις. Στην συνέχεια αφού οι «εξοδούχοι» συναντούν την «αγέλη», από την οποία θέλουν να γίνουν αποδεκτοί, ξεκινούν την αφομοίωση: Πιέζονται για να γελούν με το κάθε «καραγκιοζιλίκι» του ενός και του άλλου ή προσπαθούν να δείξουν ότι και οι ίδιοι είχαν παρόμοιες εμπειρίες με αυτές που συζητιούνται στην παρέα με τις γνωστές σάλτσες που βάζει ο καθένας.
Οι κινήσεις, οι μορφασμοί, ο τρόπος ομιλίας, τα πάντα πρέπει να ταιριάζουν, ώστε ο «υποψήφιος» να γίνει αποδεκτός από την «αγέλη». Το σημαντικότερο βέβαια στον κόσμο της νύχτας, η υπέρτατη ίσως προϋπόθεση για να γίνει κάποιος συμπαθής στην φυσαλίδα, είναι οι «σπουδαίες» γνωριμίες. «Ξέρω τον τάδε πορτιέρη, και εδώ μπορούμε να μπούμε τζαμπέ, να μας κεράσουν σέικερ, σφηνάκια κτλ.».
Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε περάσει ή βρισκόμαστε στην συγκεκριμένη φυσαλίδα, η οποία, όπως όλες οι άλλες, περιορίζει και υποτιμά τον νου του ανθρώπου. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, τα παραπάνω αποτελούν βλακείες, ψεύτικες και πρόσκαιρες καταστάσεις. Τα πάντα βέβαια είναι εμπειρίες, αρκεί να αντιληφθούμε έγκαιρα την υπέρμετρη σημασία που δίνουμε σε σχέση με την αποδοχή μας από τέτοιου είδους νοοτροπίες.
Άπαξ και δεν το αντιληφθούμε έγκαιρα, τότε θα γεράσουμε σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Πόσοι μεγαλύτεροι δεν συνεχίζουν ακόμα τον αγώνα αυτόν της αποδοχής; Προσπαθούν μάλιστα να μοιάζουν στους νέους για να ξεγελούν τον χρόνο, ο οποίος όμως είναι αμείλικτος. Μένουν στο μυαλό παιδιά, ενώ έχουν γεράσει στην καρδιά. Η σωστή φόρμουλά απαιτεί όμως το αντίστροφο.
Στις παρέες, στην δουλειά, στην σχολή να γίνετε αποδεκτοί, επειδή είστε ο εαυτός σας. Παράλληλα να φέρεστε στους άλλους, όπως θα θέλατε να σας φέρονται σε παρόμοιες περιστάσεις. Μην σας ανησυχεί τι θα πει η μάζα, η οποία άγεται και φέρεται. Μην σας στεναχωρεί η «απόρριψη» από άτομα εγκλωβισμένα σε φυσαλίδες υποδούλωσης του νου που ακούν μόνο το στομάχι τους, το οποίο το μόνο που κάνει είναι να επιθυμεί και να φοβάται.
Οι εποχές για πρίγκιπες θα τελειώσουν απότομα, οι φυσαλίδες θα σκάσουν και τότε όλοι θα θέλουν να γίνουν πλέον αποδεκτοί από το παγκόσμιο κράτος για να μην χάσουν την βολή τους. Όλοι εκτός από τους ελεύθερους στον νου ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν γίνει αποδεκτοί εκεί που πρέπει, θα μιλήσουν όποτε πρέπει και σ’ αυτούς που πρέπει.
