Η ειρηνική πυρηνική ενέργεια εισήρθε στη ζωή της ανθρωπότητας πριν πενήντα και πάνω χρόνια. Χάρη στους πυρηνικούς αντιδραστήρες έγινε δυνατή όχι μόνο η μείωση της «ενεργειακής πείνας», αλλά και η εξυγίανση της οικολογικής κατάστασης σε μια σειρά χώρες. Ως παράδειγμα χρησιμοποιείται η Γαλλία. Το 75% της ηλεκτρικής ενέργειας σ΄αυτή τη χώρα παράγεται από ατομικούς ηλεκτρικούς σταθμούς και χάρη σ΄αυτό έγινε δυνατή η μείωση κατά 12 φορές της εκπομπής στην ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για ιδανική επιλογή. Όμως μόνο υπό την προϋποθεση της λειτουργίας τους χωρίς ατυχήματα. Εν τω μεταξύ καθόλη τη διάρκεια της περιόδου της ύπαρξης του κλάδου της πυρηνικής ενέργειας σε διάφορες χώρες συνέβηκαν περιστατικά διάφορων βαθμών σοβαρότητας.
Συνολικά έχουν ήδη σημειωθεί περίπου 400 ατυχήματα. Τα μεγαλύτερα από αυτά είναι η τραγωδία του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία, το ατύχημα στον αμερικανικό πυρηνικό σταθμό, στο Three Mile Island το 1979 και το ατύχημα στον ιαπωνικό πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα-1 το 2011. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, το τελευταίο έχει ξεπεράσει κατά είκοσι φορές το Τσερνόμπιλ από την άποψη των συνολικών ραδιενεργών εκπομπών στην ατμόσφαιρα. Τα ατυχήματα οφείλονταν σε διαφορές αιτίες, όμως η πείρα αυτών των γεγονότων έχει μελετηθεί από τους ειδικούς μέχρι την τελευταία λεπτομέρια, λέει ο Διευθυντής του ιδρύματος Ενεργειακής Ανάπτυξης Σεργκέι Πίκιν
- Το κυριότερο είναι ότι η ανθρωπότητα στην κατάσταση των τεχνογενών καταστροφών φαίνεται πολύ απροστάτευτη, γι΄αυτό πρέπει εκ των προτέρων να σκεφτεί ποιες καταστάσεις μπορεί να δημιουργηθούν και να επιχειρήσει προσπάθειες εξουδετέρωσης και απάλυνσης του βαθμού επίδρασης των ρίσκων. Σ΄αυτό το ζήτημα η προσοχή στα θέματα της ασφάλειας έχει μεγάλη σημασία.
Σήμερα στον κόσμο λειτουργούν περίπου 440-450 πυρηνικοί ηλεκτροπαραγικοί αντιδραστήρες. Και πάνω από 60 κατασκευάζονται. Όμως παρόλα αυτά το τελευταίο ατύχημα στην Ιαπωνία έχει χαλάσει σοβαρά το ίματζ της πυρηνικής ενέργειας, το οποίο είχε επανακτηθεί μέσα στις σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το ατύχημα του Τσερνόμπιλ. Γι΄αυτό εντάθηκαν οι αναζητήσεις προς την κατεύθυνση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, επισημαίνει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Ατομική στρατηγική» Ολέγκ Ντβοϊνικόφ:
- Εναλλακτικές λύσεις, βέβαια, υπάρχουν. Μπορούν να δημιουργηθούν και συνδυασμένου κύκλου αντιδραστήρες ηλεκτροπαραγωγής και αντιδραστήρες άνθρακα. Όμως υπάρχει η βέλτιστη ισορροπία παραγωγικών μονάδων. Πολλοί ειδικοί λένε ότι περίπου χίλοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, κατ΄αρχήν, μπορούν να λειτουργούν στη Γη. Όμως παράλληλα με την κατασκευή πυρηνικών σταθμών πρέπει να επιλυθούν τα ζητήματα τωνχρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και της αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων. Όμως παρόλα αυτά προοπτικές τα προσεχή 30-40 χρόνια οι αντιδραστήρες έχουν και θα κατασκευάζονται.
