Αν υπάρχει μια κοσμική σταθερά πάνω στην οποία μάλιστα βασίζονται οι
επιστήμονες στις έρευνές τους, αυτή είναι η ταχύτητα του φωτός. Δύο νέες
μελέτες υποστηρίζουν ότι το λεγόμενο «διαστημικό κενό» δεν είναι
εντελώς άδειο αλλά υπάρχει αλληλεπίδραση σωματιδίων που μεταβάλλει
ελαφρώς την ταχύτητα του φωτός.
Οι δύο μελέτες περιγράφουν μεν διαφορετικούς μηχανισμούς παρουσίας και
αλληλεπίδρασης των σωματιδίων στο διαστημικό κενό αλλά καταλήγουν στο
ίδιο συμπέρασμα. Υποστηρίζουν ότι τα φωτόνια καθώς ταξιδεύουν στο
Διάστημα και περνούν από το διαστημικό κενό «συλλαμβάνονται» και
απελευθερώνονται από τα «εικονικά» σωματίδια. Οι ερευνητές υποστηρίζουν
ότι η ενέργεια αυτών των σωματιδίων και ειδικότερα το φορτίο που
διαθέτουν επηρεάζει την ταχύτητα του φωτός.
Από τη στιγμή που η ποσότητα της ενέργειας ενός σωματιδίου όταν πέσει
πάνω του ένα φωτόνιο είναι τυχαία, τότε και η ταχύτητα των φωτονίων θα
μεταβάλλεται αναλόγως. Βέβαια αυτή η μεταβολή είναι σχεδόν ανεπαίσθητη
αλλά παρόλα αυτά υπαρκτή. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μεταβολή της
ταχύτητας του φωτός είναι της τάξης ενός εκατομμυριοστού του
δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αν διαπιστωθεί ότι η ταχύτητα του φωτός μεταβάλλεται αυτό θα έχει
σημαντικές επιπτώσεις. Παραδείγματος χάριν, η Ειδική θεωρία της
Σχετικότητας του Αϊνστάιν και άλλες θεωρίες όπως εκείνη των χορδών
βασίζονται στο σταθερό μέγεθος της ταχύτητας του φωτός. Η μελέτη του
Σύμπαντος και δεδομένα όπως το μέγεθός του σχετίζονται άμεσα με την
ταχύτητα του φωτός.