ι σε αστάθεια του πυρήνα της Σελήνης που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα δυναμό που να είναι ικανός να δημιουργήσει ένα μαγνητικό πεδίο.
CREDIT: M.-H. Deproost, ORB, Belgique
Το φεγγάρι δημιούργησε ένα εκπληκτικά έντονο μαγνητικό πεδίο τουλάχιστον 3560 εκατομμύρια χρόνια πριν, 160 εκατομμύρια χρόνια περισσότερο από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα, αναφέρει μια νέα μελέτη.
Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να ρίξουν φως όχι μόνο για το μαγνητικό πεδίο της Σελήνης, το οποίο είναι πλέον εξαιρετικά αδύναμο, αλλά και σε εκείνο των αστεροειδών και άλλων μακρινών κόσμων, ερευνητές πρόσθεσαν.
Το γήινο μαγνητικό πεδίο δημιουργείται από τον εσωτερικό του δυναμό , ο οποίος παράγεται από το αναδειώμενο λιωμένο μεταλλικό πυρήνα του πλανήτη. Η έρευνα δείχνει ολοένα και περισσότερο ότι το φεγγάρι κάποτε είχε ένα δυναμό, καθώς αποδεικτικά στοιχεία του μαγνητισμού βρίσκονται στα σεληνιακά πετρώματα που επέστρεψαν οι αστροναύτες του Απόλλων.
Αυτό βράχος από τη Σελήνη που συλλέγονται από αστροναύτες του Απόλλων ήταν ένας από αυτούς που μελετήθηκαν από Suavet Clément γεωφυσικός και οι συνεργάτες του για την έρευνα μαγνητικό πεδίο του φεγγαριού. CREDIT: Suavet Clément
CREDIT: Suavet Clément
Μοντέλα του πυρήνα του φεγγαριού δείχνουν ότι το δυναμό του θα πρέπει να διήρκεσε μόνο μέχρι περίπου 4,1 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Ωστόσο, το περασμένο έτος, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι το φεγγάρι διέθετε ένα μαγνητικό πεδίο για πολύ περισσότερο καιρό από όσο προηγουμένως νομίζαμε, με ένα ισχυρό δυναμό στον πυρήνα του από 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια μέχρι τουλάχιστον 3.720.000.000 χρόνια πριν.
Οι ερευνητές έχουν προτείνει δύο πιθανότητες για να εξηγήσουν γιατί το δυναμό του φεγγαριού κράτησε τόσο πολύ. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι γιγάντιες κοσμικές συγκρούσεις που το φεγγάρι δέχθηκε ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν τον δυναμό του. Μια άλλη εξήγηση έχει να κάνει με το ότι ο πυρήνας του φεγγαριού περιστρέφεται γύρω από έναν ελαφρώς διαφορετικό άξονα από το περιβάλλον στρώμα του μανδύα του, δημιουργώντας δονήσεις - γνωστές ως μετάπτωση - που μπορούν να ανακατεύουν δραματικά τον πυρήνα του.
Η ιδέα αυτή των κοσμικών συγκρούσεων υποστηρίζεται από το γεγονός ότι το φεγγάρι έχει βιώσει τεράστιες συγκρούσεις μέχρι περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όπως αυτήν που δημιούργησε τον 715 μιλίων κρατήρα (1.150 χιλιόμετρα) Imbrium Mare, μεταξύ άλλων κρατήρων.
Ωστόσο, το δυναμό που παράγεται από κάθε κρούση θα διαρκούσε για μόνο 10.000 περίπου χρόνια, λένε οι επιστήμονες. Αντίθετα, εάν η μετάπτωση δημιούργησε ένα σεληνιακό δυναμό, το φεγγάρι θα μπορούσε να κατείχε συνεχώς ένα μαγνητικό πεδίο μέχρι και 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Τώρα, μια νέα ανάλυση από τον μεγαλύτερο σεληνιακό βράχο που έφεραν πίσω στη Γη οι αστροναύτες από τον Απόλλωνα 11 το 1969, αποκαλύπτει ότι το δυναμό του φεγγαριού διήρκεσε περίπου 160.000.000 χρόνια περισσότερο από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα, αλλά και μετά την τελευταία από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις σχηματισμού κρατήρα που χτύπησε το φεγγάρι.
Οι επιστήμονες διερεύνησαν 5 γραμμάρια (0,18 ουγκιές) δείγμα που λήφθηκε από 3,56 δισ. ετών σεληνιακό ηφαιστειακό βράχο από τη Θάλασσα της Ηρεμίας.
"Όταν οι βράχοι στερεοποιούνται από λάβα , συλλαμβάνουν μία καταγραφή του μαγνητικού πεδίου στο περιβάλλον τους », είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Clément Suavet, γεωφυσικός στο MIT. "Με τη μελέτη πετρωμάτων διαφόρων ηλικιών, μπορούμε να ανασυνθέσουμε την ιστορία των μαγνητικών πεδίων της σεληνιακής επιφάνειας."
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η ένταση του σεληνιακού μαγνητικού πεδίου ήταν εξαιρετικά ισχυρή 3.560 εκατομμύρια χρόνια πριν, "σχεδόν πανομοιότυπη με το πεδίο που μετρήθηκε σε προηγούμενη μελέτη βράχων 3,7 δισ. ετών ," είπε ο Suavet στο SPACE.com. "Αυτό δείχνει ότι το σεληνιακό μαγνητικό πεδίο ήταν εξαιρετικά σταθερό."
Το αρχαίο μαγνητικό πεδίο της σελήνης ήταν περίπου τόσο έντονο όσο το τρέχον μαγνητικό πεδίο της επιφάνειας της Γης. Το γεγονός αυτό το καθιστά περίπου 1.000 φορές ισχυρότερο από το σημερινό μαγνητικό πεδίο της επιφάνειας του φεγγαριού, είπαν οι ερευνητές.
Μαθαίνοντας περισσότερα για το πώς δουλεύει το δυναμό του φεγγαριού, από που προήλθε και αναπτύχθηκε θα μπορούσε να δώσει γνώσεις σχετικά με τις κινητήριες δυνάμεις των μικρότερων αντικειμένων, όπως των αστεροειδών, και μεγαλύτερων σωμάτων, όπως οι πλανήτες.
"Το φεγγάρι είναι σαν ένα τεράστιο εργαστήριο όπου μπορούμε να ελέγξουμε τις θεωρίες μας σχετικά με το πώς οι πλανήτες σχηματίζονται και εξελίσσονται," είπε ο Suavet .
Πολλά ερωτήματα παραμένουν σχετικά με το μαγνητικό πεδίο της Σελήνης, όπως γιατί ήταν τόσο έντονο παλαιότερα στην σεληνιακή ιστορία και πώς εξαφανίστηκε με το χρόνο.
«Το ερώτημα είναι, πότε και πώς αποσυνθέθηκε το δυναμό;" είπε ο Suavet.
Οι επιστήμονες παρουσίασαν λεπτομερώς τα ευρήματά τους σε απευθείας σύνδεση στις 6 Μαΐου στο περιοδικό Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
http://ntokoumentagr.blogspot.gr
