Εδώ και μερικά χρόνια, πριν ακόμη φτάσουμε σε αυτό το θολό τοπίο των καιρών μας, κάποιοι άρχισαν να διαβλέπουν την πορεία της κατάστασης τόσο στο οικονομικό επίπεδο όσο και στο πνευματικό. Άρχισαν δηλαδή να αντιλαμβάνονται την γενικότερη πορεία που...
είχαν αποφασίσει οι αδελφότητες για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Παρακολουθώντας από κοντά τις περισσότερες οργανώσεις που ήλεγχαν, κάποιοι αποφάσισαν να ξεκινήσουν να οργανώσουν την επόμενη μέρα της πνευματικής αλλαγής.
Το κύριο ζήτημα που αντιμετώπισαν ήταν το μεγάλο εύρος της οριζόντιας οργάνωσης που υπήρχε ήδη, η οποία είχε στη διάθεσή της σχεδόν όλες τις πνευματικές σχολές αυτογνωσίας και πνευματικής καθοδήγησης. Άρχισαν λοιπόν να οργανώνουν την επόμενη μέρα, στην οποία κύριο μέλημά τους ήταν η ελευθερία της γνώσης μεν αλλά η ολοκληρωτική διάλυση της χειραγώγησης των μαζών.
Έτσι αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα ευέλικτο σχήμα διακίνησης της πληροφορίας, το οποίο όμως να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά, έχοντας παντελή απουσία οποιουδήποτε δασκάλου, καθοδηγητή ή ηγέτη. Είδαν δηλαδή ότι το αυτό που χρειαζόταν να γίνει ήταν η απενεργοποίηση του ρόλου του ενός δασκάλου ειδήμονα ηγέτη, ο οποίος και ήταν πάντα άμεσα ή έμμεσα ο συνδετικός κρίκος με τις αδελφότητες. Αποφάσισαν έτσι να μετατρέψουν την τυφλή ομαδοποιημένη ροή της μιας κοινής και μοναδικής γνώσης από έναν προς όλους, σε ενεργή αλληλεπίδραση από όλους προς όλους. Αποφάσισαν δηλαδή να μετατρέψουν την ομάδα-κοπάδι σε ενεργό κύκλο. Πως όμως θα το έκαναν αυτό; Η λύση ήταν μία και γνωστή στις αδελφότητες από χρόνια… Την γνώριζαν και τη χρησιμοποιούσαν για τους δικούς τους σκοπούς, στα επίπεδα γέννησης σκέψης… Και το όνομα αυτό ήταν δελφικοί κύκλοι.
Οι δελφικοί ή εστιακοί κύκλοι λοιπόν, άρχισαν να δημιουργούνται, βασιζόμενοι στη μέθοδο μαθητείας και διοίκησης των αρχαίων Ελλήνων δελφών. Των ιερέων δηλαδή του ναού των Δελφών οι οποίοι και κατείχαν την ιερή και απόκρυφη γνώση της δημιουργίας του σύμπαντος. Το αρχικό όνομα αυτό όμως, αποφασίστηκε να αλλάξει σε εστιακός (από δελφικός) για να μπορέσει να δημιουργήσει μια νέα και πανανθρώπινη αντίληψη παιδείας προς όλους και όχι μόνο προς εκείνους που για οποιοδήποτε λόγο συμπαθούσαν, συμπαθούν ή είναι φιλικά προσκείμενοι στην αρχαία ελληνική παράδοση.
Ένας πρόσθετος επίσης λόγος είναι ότι ένα νέο όνομα, είναι πάντα πλήρως απαλλαγμένο και καθαρό από τα οποιαδήποτε ενεργειακά φορτία που μπορεί να κουβαλάει από το παρελθόν. Από τις αποστατικές συμπεριφορές των τελευταίων δελφών, οι οποίοι το «φόρτισαν» με πρακτικές και αρνητικές καταστάσεις κατά το παρελθόν.
Οι κύκλοι λοιπόν αυτοί οργανώθηκαν αρχικά από κύκλους ανθρώπων, οι οποίοι αποφάσισαν να βγουν εκτός των «σχολών» και των σύγχρονων κέντρων πνευματικής ενημέρωση και αυτογνωσίας και να ξεκινήσουν ένα αυτόνομο δρόμο, πλήρως απαλλαγμένο από τις οργανωμένες καθοδηγήσεις των αδελφοτήτων. Από άτομα τα οποία επί χρόνια συμμετείχαν σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, παράλληλα με τα επαγγελματικά τους καθήκοντα σε όλες της βαθμίδες της κοινωνικής λειτουργίας και οργάνωσης.
Πως είναι οργανωμένοι αυτοί οι κύκλοι τώρα… Ο αριθμός των ατόμων που συμμετέχουν κανονικά, είναι δώδεκα. Όμως ο αριθμός αυτός μπορεί να ποικίλει ανάλογα του επιπέδου πρώτα της αυτογνωσίας των μελών και δεύτερον της κοσμολογικής αντίληψης που έχουν. Για τους νέους συμμετέχοντες δηλαδή, που ξεκινούν για πρώτη φορά κάτι τέτοιο, και τους απουσιάζει κάποια παρόμοια εμπειρία, ο αριθμός πρέπει να παραμείνει μέγιστο στους επτά, ενώ σε πολύ ανεπτυγμένες συνειδήσεις ο αριθμός αυτό μπορεί να φτάσει τα είκοσι ένα άτομα.
Πρώτη προϋπόθεση της λειτουργίας τους, ήταν η παντελής απουσία του ρόλου του ενός ηγέτη και η αντικατάσταση της όποια τέτοιας έννοιας με την μοναδικότητα του κάθε μέλους. Ο κάθε ένας δηλαδή, θα πρέπει να προέρχεται από μια επιστημονική ειδικότητα γνώσης, η οποία να είναι μοναδική στον κύκλο και αυτή η μοναδικότητα να είναι αποδεκτή από όλους. Σαν γενική δομή, όρισαν τρία βασικά σκέλη-πυλώνες, οι οποίοι δίνουν και τις κατευθύνσεις του κύκλου.
Ο πρώτος πυλώνας προέρχεται από τον θεραπευτικό κλάδο (γιατροί, γεωπόνοι, βιολόγοι, στρατιωτικοί, θεραπευτές, ή παραπλήσιες ειδικότητες, όπως οι επιχειρηματίες με την ευρύτερη έννοια που αδυνατούν να ενταχθούν στους άλλους πυλώνες…), ο δεύτερος από τις θετικές επιστήμες (Μαθηματικά, Φυσική, Υπολογιστές, Τεχνικοί, Μηχανικοί, Ηλεκτρονικοί, Τεχνολόγοι γενικά …) και ο τρίτος από τις αποκαλούμενες θεωρητικές (Ιστορικοί, Φιλόσοφοι, Αστρολόγοι, Νομικοί, Σύμβουλοι κλπ …).
Ο ρόλος των πυλώνων δείχνει μόνο κατεύθυνση και όχι αυστηρά πλαίσια γνώσης. Τα πλαίσια γνώσης θα προέρθουν από τον κάθε ένα ξεχωριστά. Αν δηλαδή ο κύκλος αποτελείται από 12 άτομα θα πρέπει να οργανωθεί έτσι ώστε να έχει τέσσερα άτομα από κάθε πυλώνας. Τα άτομα κάθε πυλώνα, καλό είναι να έχουν διαφορετική ειδικότητα ώστε να καλύπτουν όλο το γνωσιακό εύρος που θα υπάρχει στον κύκλο. Αν αυτό είναι αδύνατον, τότε διαχωρίζουν εθελοντικά το γνωσιακό πεδίο του πυλώνα, αναλαμβάνοντας ο κάθε ένας μια διαφορετική κατηγορία γνώσης, η οποία όμως να είναι μέσα στα ενδιαφέροντά του και την κλίση του σαν προσωπικότητα.
Έτσι ώστε στο τέλος, κάθε άτομο που συμμετέχει στον κύκλο, να αποκτήσει μια μοναδικότητα για τη λειτουργία του κύκλου, η οποία να είναι αποδεκτή και λειτουργική τόσο από τον ίδιο, όσο όμως και από όλους τους υπόλοιπους.
Η διακίνηση της γνώσης και της πληροφορίας μέσα στον κύκλο είναι ελεύθερη αλλά και ολοκληρωμένη. Για κάθε θέμα δηλαδή που αναλαμβάνουν να αναπτύξουν, οφείλουν να βρουν ελεύθερα σχετικά κείμενα και βιβλία τα οποία αναφέρονται στο θέμα και να τα ανακοινώσουν στον κύκλο. Τα μέλη του κύκλου οφείλουν να δουν αν το βιβλίο είναι μέσα στο γνωσιακό πεδίο κάθε ένα και να το αναφέρουν. Η τελική όμως αξιολόγηση και απόφαση θα είναι του ιδίου του μέλους που κάνει την πρόταση. Κάθε θέμα μπορεί να αναπτυχθεί από τουλάχιστον τρία μέλη. Εδώ θα πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης το σημείο που είναι σημαντικό… Κάθε παρουσίαση, θα πρέπει να γίνει από τη θέση του κάθε ενός ξεχωριστά… Παράδειγμα… Αν το θέμα είναι η συνείδηση, ο γιατρός θα πρέπει να προετοιμάσει ένα θέμα που να περιέχει ιατρικά στοιχεία, ο Αστρολόγος αστρολογικά στοιχεία, ο Φυσικός στοιχεία φυσικής κοκ.
Έτσι στο τέλος, όλα τα μέλη του κύκλου, θα έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται το εύρος κάθε θέματος και όχι να θεωρούν περιττά τα στοιχεία που είναι εκτός της ειδικότητάς τους… Αυτό έχει τριπλό νόημα. Πρώτον ο κάθε ένας αρχίζει να αντιλαμβάνεται το εύρος της κάθε επιστήμης στο δικό του πεδίο εφαρμόζοντας το «μηδέν άγαν». Δεύτερον, ανακαλύπτει σιγά-σιγά την μοναδικότητά του, παρέχοντας την δική του γνώση σε όλους τους υπόλοιπους πράγμα που τον βοηθάει να ανακαλύπτει σιγά-σιγά το εύρος του δικού του Εαυτού εφαρμόζοντας το «Γνώθι σ’ αυτόν». Και τέλος τρίτον, ο κύκλος, αντιλαμβάνεται την λειτουργία της ομαλής αλληλεπίδρασης με τους άλλους, ακυρώνοντας τις έννοιες του ηγέτη-βοσκού και της ομάδος-κοπάδι, βάζοντας τη βάση για μια κοινωνία διευρυμένης συνειδητότητας.
Οι κύκλοι έτσι, μπορούν να διαβάσουν και να πληροφορηθούν από πολλές και διαφορετικές πηγές βιβλίων και κειμένων, εντελώς ελεύθερα από κατευθυντήριες γραμμές. Μπορούν επίσης να γίνονται παρουσιάσεις του ίδιου βιβλίου από διαφορετικά μέλη, καταθέτοντας το κάθε μέλος πάντα τη δική του οπτική. Στους κύκλους αυτούς μέχρι σήμερα, έχουμε διαπιστώσει, ότι αρκετές φορές αποφασίζουν και συμμετέχουν και οι πρώην δάσκαλοι. Αν γίνεται κάτι τέτοιο, φυσικά είναι δυνατό αλλά σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να έχει ληφθεί υπ όψη η επιρροή που μπορεί να υπάρχει από μέρους του δασκάλου στους πρώην μαθητές και η οποία θα πρέπει να εντοπιστεί αμέσως και να εξουδετερωθεί. Σε κύκλους που απαρτίζονται από άτομα που ανήκουν σε υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας, αυτό είναι δυνατό. Το πρόβλημα υπάρχει σε νέους και άπειρους μαθητές.
Σημαντικό είναι επίσης, η διοργάνωση από μέρους του κύκλου, κλειστών ημερίδων, στις οποίες μπορούν να καλούν ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι και θα μπορούν να τους αναπτύξουν κάποιο ειδικό θέμα που τους απασχολεί. Οι αποφάσεις τώρα που λαμβάνονται μέσα στους κύκλους είναι ανεξάρτητοι από την πλειοψηφία. Έτσι κι αλλιώς, σε ένα τέτοιο συσχετισμό ατόμων η πλειοψηφία είναι ουτοπική μιας και ο σκοπός είναι να μάθουν να συμμετέχουν όλοι, συνεισφέροντας ο κάθε ένας το δικό του «μερίδιο» άποψης. Με τον τρόπο αυτό, τα μέλη αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη δική τους μικρή ή μεγάλη συμμετοχή στη δημιουργία της συνείδησης και κατ επέκταση της συνειδητότητας. Για να δώσω ένα παράδειγμα, η μέθοδος αυτή, άρχισε να δείχνει στους πρώτους κύκλους που δημιουργήθηκαν την πιθανή έννοια της θεότητας-ενεργειακό πεδίο.
Ενώ δηλαδή μέσα στις ομάδες, οι αντιλήψεις περί αρχαίων θεών όπως του Δία ή του Ερμή ή όποιου άλλου, είχαν μια συγκεκριμένη φόρμα περιγραφής, που ήταν αδύνατον να την αλλάξεις ή να την τροποποιήσεις, όταν ξεκίνησαν οι πρώτοι κύκλοι και άρχισε ο κάθε διαφορετικός επιστήμονας να τοποθετείται πάνω στο θέμα κα να συγκρίνουμε τα κείμενα διαφορετικών λαών, κουλτούρας και δοξασιών, άρχισε να διαφαίνεται ότι η φύση του κάθε θεού από αυτούς, έμοιαζε περισσότερο με δυναμικό πεδίο παρά με κάποια οντότητα που θα μπορούσε στην παρούσα συνειδητότητα να πλησιάσει μια συγκεκριμένη μορφή. Αναλύοντας δηλαδή ελεύθερα τη γνώση που ήδη είχαν και εκφράζοντάς τις από το μέρος της κάθε ειδικότητας που είχε ο κάθε ένας, άρχισε να διαφαίνεται, ότι ο ρόλος των αρχαίων θεοτήτων σαν οντότητες μορφής, έχει πάψει προ πολλού και οι μόνοι οι οποίοι έχουν απομείνει να θέλουν να παρουσιάζεται κάτι τέτοιο ήταν οι αδελφότητες.
Όσες φορές προσπάθησαν όμως τα μέλη των κύκλων να διερευνήσουν οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση σε τέτοια θέματα, αντιμετωπίζονταν από τους ηγέτες των ομάδων σαν ταμπού και σταματούσαν εκεί. Όμως πίσω από κάθε τέτοια επιμονή υπάρχει πάντα κάποιος λόγος. Προχωρώντας περισσότερο σε ανάλυση των υπαρχόντων δεδομένων, οι αρχικοί κύκλοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται πια το ρόλο και τη φύση των θεών-μορφών αυτών, όπως και το ρόλο που έπαιζαν για τη χειραγώγηση των ανθρώπων από τις εκάστοτε εξουσίες. Έχοντας τις περισσότερες φορές στα χέρια τους, κείμενα και περιγραφές που είναι αδύνατον να δουν το φως της δημοσιότητας σύντομα (ίσως και ποτέ), τα μέλη των κύκλων αυτών, άρχισαν να αποκωδικοποιούν ολόκληρη την πληροφορία που αναφερόταν στον κάθε ένα, η οποία σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός ελάχιστων περιπτώσεων) οδηγούσε σε ενεργειακά πεδία και τεχνολογικά συστήματα.
Για να το κατανοήσουν αυτό, άρχισαν να πηγαίνουν ανάποδα στο χρόνο, αναλύοντας τα γενικότερα δεδομένα που υπήρχαν σε κάθε εποχή. Η γενική κατάσταση άρχισε να αλλάζει σημαντικά, όταν οι αδελφότητες στην ταχύτητα και στον ανταγωνισμό που άρχισαν να επιδεικνύουν μεταξύ τους, έβγαλαν στην επιφάνεια πληροφορίες οι οποίες αν και για τους περισσότερους πέρασαν εντελώς στα ψιλά, έδειξαν και φώτισαν αυτό που πραγματικά παιζόταν… Άρχισε να φαίνεται η πίεση συγκεκριμένης ομάδας προς το θέμα των κλώνων, οι πιέσεις της ίδιας ομάδας προς το θέμα της ανάπτυξης ολογραφικής τεχνολογίας, η ανάπτυξη συγκεκριμένων ονομάτων από τα σκέλη των ομάδων που ήταν υπεύθυνα για την εκκλησιαστική ολοκλήρωσης μιας και μοναδικής θρησκείας, η τακτική τους σε θέματα παραπληροφόρησης των διαστάσεων και τέλος η αγωνία τους να αποκωδικοποιήσουν το δελφικό έψιλον, άρχισαν να ρίχνουν παράλληλο φως και σε ορισμένους εστιακούς κύκλους που δρούσαν πραγματικά ανεξάρτητα από όλο αυτό το πανηγύρι.
Τέλος, με την ξαφνική προώθηση ορισμένης τεχνολογίας, φάνηκε πρώτα από όλες, η πραγματική φύση του Κρόνου. Ο Κρόνος ήταν ο πρώτος που αποκωδικοποιήθηκε και με την αποκωδικοποίηση αυτή, άνοιξε το δρόμο και στους υπόλοιπους. Επρόκειτο για ένα γιγαντιαίο ενεργειακό πεδίο, το οποίο υλοποιήθηκε από τους επιστήμονες της Ατλαντίδας. Μιας Ατλαντίδας που γιγαντωνόταν σχεδόν παράλληλα με εκείνη των Αθηναίων. Το πεδίο αυτό, είχε την ικανότητα να τροφοδοτείται από την ενέργεια της γης και να προμηθεύει αρχικά όλον τον πλανήτη. Με τον καιρό, φαίνεται από τα κείμενα που διαθέτουν οι αδελφότητες, ότι οι Αθηναίοι προσπαθούσαν να αναπτύξουν το δικό τους σύστημα ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν… Η προσπάθεια αυτή όμως έπεφτε συνεχώς στο κενό, διότι κάθε σύστημα που δημιουργούσαν καταστρεφόταν, διότι το πεδίο του Κρόνου το απενεργοποιούσε εν τη γενέσει του.
Τελικά οι Αθηναίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αντιπερισπασμό, δημιουργώντας ένα παράλληλο σύστημα το οποίο θα εντοπιζόταν γρηγορότερα, δίνοντας έτσι το χρόνο στους Αθηναίους να προλάβουν να δημιουργήσουν το πεδίο σε πλήρη ισχύ, πριν το καταστρέψει ο Κρόνος. Ο αντιπερισπασμός αυτός συνέβη όχι στην Αθήνα, αλλά στην Κρήτη, όπου τελικά κατάφεραν να εκκινήσουν το πεδίο και να ανεξαρτητοποιηθούν. Μόλις το ενεργειακό πεδίο αυτό αναπτύχθηκε τελικά οι Αθηναίοι πρόλαβαν και πρόσθεσαν ένα σύστημα αυτόματης αυτοπληροφόρησης, προσθέτοντας στο αρχικό πεδίο ένα παράλληλο πεδίο με το όνομα Μήτις από την ένωση των οποίων κατόρθωσαν τελικά οι αθηναίοι να δημιουργήσουν ένα σύστημα αυτόματης άμυνας και προστασίας της πόλης τους Αθήνας, το οποίο δημιουργούσε ένα κέλυφος-ασπίδα, σαν δένδρο πάνω από την πρωτεύουσά τους.
Αυτό ήταν και το ορόσημο της ολικής αποκωδικοποίησης των πάντων. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, σχεδόν παράλληλα με τις αδελφότητες, οι πρώτοι εστιακοί κύκλοι, αποκωδικοποιώντας το συνολικό μήνυμα του δελφικού έψιλον, κατόρθωσαν να αντιληφθούν την διαδικασία δημιουργίας του αισθητού κόσμου, δημιουργώντας την αρχή της «αντίστροφης ροής» που σας έχω ήδη περιγράψει. Αυτό το σημείο ήταν και το έναυσμα της έναρξης της μεγάλης αλλαγής που έρχεται για όλη την ανθρωπότητα. Όμως σε όλο αυτό το διάστημα της αποκωδικοποίησης των συμβόλων, συμβολισμών και εννοιών που έχουν καταγραφεί σε όλα τα αρχεία της ανθρωπότητας όλα αυτά τα χρόνια, άρχισε να διαφαίνεται ένα όριο, στο οποίο όλα άρχισαν να συνηγορούν. Ένα σημείο στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη μας όπου όλα δείχνουν να σηματοδοτεί τη μεγάλη αλλαγή των πάντων. Το σημείο όπου ο άνθρωπος της τότε εποχής και της τότε μορφής, αποφάσισε να πειραματιστεί με την ενέργεια, ξεπερνώντας τα όρια της γνώσης του.
Μελετώντας τις ιστορίες, τους μύθους, τις δοξασίες, τις παραδόσεις και τα ιερά κείμενα των λαών, αρχίζει να γίνεται αντιληπτό κάτι που μόνο αν αποστασιοποιηθείς από τα πάντα γύρω μπορείς να κατανοήσεις. Φαίνεται δηλαδή, ότι τα πάντα ξεκίνησαν από την συνολική αμφισβήτηση ενός υπερμεγέθους πεδίου, το οποίο μια συγκεκριμένη ομάδα από τους τότε ανθρώπους, θεώρησε ότι θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να διαχειριστεί. Έτσι ξεκίνησε τη δημιουργία μιας επικίνδυνης κατάστασης, αυξάνοντας την ένταση και το μέγεθος των πεδίων που διαχειριζόταν μέχρι τότε. Όμως απέτυχε πάντα και παντού.
Κάθε αποτυχημένη προσπάθεια όμως, η συνολική ενέργεια που απελευθερωνόταν και κατέστρεφε τα πάντα, έσπρωχνε την ανθρωπότητα περισσότερο βαθιά στην ύλη, κάνοντάς την να μοιάζει με αυγό που έβραζε συνεχώς και μετατρεπόταν από ζελατινώδη υφή σε σχεδόν πέτρα… Κι αυτό όμως το αξεπέραστο υπερμέγεθες πεδίο, που παραμένει αόρατο πέρα από τον δικό μας αισθητό κόσμο είναι καταγεγραμμένο από όλες τις συνειδήσεις των λαών σαν ιερό. Τα πρόσφατα μάλιστα συμπεράσματα σχετικά με την αρχή της αντίστροφης ροής και της πραγματικής ανάπτυξης της γνώσης του Εαυτού του κάθε ανθρώπου, επαυξάνουν την αντίληψη αυτή καθιερώνοντας μια περισσότερο σύγχρονη θεώρηση του όρου «ιερό».
Κατανοώ τις αντιδράσεις που έχουν μερικοί αναγνώστες μου κάθε φορά που αναρτώ ένα άρθρο και το οποίο κατορθώνει να φωτίσει μονάχα ένα μέρος της εικόνα που αναδεικνύω σιγά-σιγά. Και λέω κατανοώ διότι κάθε αντίδραση έχει ήδη προβλεφθεί μιας και εμπεριέχεται στη φύση του ανθρώπου. Όμως θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι, ότι τα άρθρα αυτά, γίνονται για όλους και όχι για εκείνους που έχουν ήδη φτάσει σε ένα ειδικό επίπεδο γνώσης και αυτογνωσίας. Κάποια άρθρα λοιπόν, είναι για μερικούς, κάποια για κάποιους άλλους και όλα μαζί, αρχίζουν να δείχνουν μέρα με την ημέρα ένα τοπίο που ίσως αδυνατείτε ακόμη να το δείτε όλοι, ολοκληρωτικά. Οι πρώτοι εστιακοί κύκλοι, έβαλαν ένα πρώτο χρονικό όριο το οποίο λήγει στα επόμενα δέκα χρόνια, μέσα στα οποία οφείλουμε να προλάβουμε να δημιουργήσουμε τις βάσεις ενός νέου πολιτισμού της ανθρωπότητας. Βάσεις για ένα χρονικό ορίζοντα που τελειώνει στα επόμενα 2000 χρόνια.
Είναι σίγουρο, οτι μερικοί από τους αναγνώστες, θεωρούν τις πληροφορίες αυτές σαν κάτι περίεργο και εκτός προσδοκιών τους. Είναι σίγουρο επίσης ότι αρκετοί από αυτούς θα δυσκολευτούν να αντιληφθούν σύντομα το δρόμο που χαράζουν οι πληροφορίες αυτές στις συνειδήσεις όσων τις διαβάζουν. Είναι όμως επίσης σίγουρο οτι τη στιγμή αυτή, οι Έλληνες, Εδώ και Τώρα, ξεκινούν να οργανώνουν εστιακούς κύκλους. Όπου βρίσκεται ο κάθε Έλληνας, όπου βρίσκεται το κάθε Εδώ και όπου θα δημιουργηθεί από τη συνειδητότητα το κάθε Τώρα. Ξεκινά να δημιουργεί τη βάση, όχι μόνο για λίγους, αλλά για όλους…. Μια βάση πάνω στην οποία θα μπολιάσει την ιδέα του νέου πολιτισμού που αναδύεται. Ένα πολιτισμό που θα συμπεριλάβει όλους τους λαούς. Ένα πολιτισμό που θα κρατήσει αιώνες. Ένα πολιτισμό που έχει ήδη ξεκινήσει και πάλλεται αργά αλλά σταθερά στη συνειδητότητα που γεννιέται γύρω μας…
Αλκιρέας
(Συνεχίζεται)
Πηγή: codepetalouda.blogspot.gr
είχαν αποφασίσει οι αδελφότητες για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Παρακολουθώντας από κοντά τις περισσότερες οργανώσεις που ήλεγχαν, κάποιοι αποφάσισαν να ξεκινήσουν να οργανώσουν την επόμενη μέρα της πνευματικής αλλαγής.
Το κύριο ζήτημα που αντιμετώπισαν ήταν το μεγάλο εύρος της οριζόντιας οργάνωσης που υπήρχε ήδη, η οποία είχε στη διάθεσή της σχεδόν όλες τις πνευματικές σχολές αυτογνωσίας και πνευματικής καθοδήγησης. Άρχισαν λοιπόν να οργανώνουν την επόμενη μέρα, στην οποία κύριο μέλημά τους ήταν η ελευθερία της γνώσης μεν αλλά η ολοκληρωτική διάλυση της χειραγώγησης των μαζών.
Έτσι αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα ευέλικτο σχήμα διακίνησης της πληροφορίας, το οποίο όμως να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά, έχοντας παντελή απουσία οποιουδήποτε δασκάλου, καθοδηγητή ή ηγέτη. Είδαν δηλαδή ότι το αυτό που χρειαζόταν να γίνει ήταν η απενεργοποίηση του ρόλου του ενός δασκάλου ειδήμονα ηγέτη, ο οποίος και ήταν πάντα άμεσα ή έμμεσα ο συνδετικός κρίκος με τις αδελφότητες. Αποφάσισαν έτσι να μετατρέψουν την τυφλή ομαδοποιημένη ροή της μιας κοινής και μοναδικής γνώσης από έναν προς όλους, σε ενεργή αλληλεπίδραση από όλους προς όλους. Αποφάσισαν δηλαδή να μετατρέψουν την ομάδα-κοπάδι σε ενεργό κύκλο. Πως όμως θα το έκαναν αυτό; Η λύση ήταν μία και γνωστή στις αδελφότητες από χρόνια… Την γνώριζαν και τη χρησιμοποιούσαν για τους δικούς τους σκοπούς, στα επίπεδα γέννησης σκέψης… Και το όνομα αυτό ήταν δελφικοί κύκλοι.
Οι δελφικοί ή εστιακοί κύκλοι λοιπόν, άρχισαν να δημιουργούνται, βασιζόμενοι στη μέθοδο μαθητείας και διοίκησης των αρχαίων Ελλήνων δελφών. Των ιερέων δηλαδή του ναού των Δελφών οι οποίοι και κατείχαν την ιερή και απόκρυφη γνώση της δημιουργίας του σύμπαντος. Το αρχικό όνομα αυτό όμως, αποφασίστηκε να αλλάξει σε εστιακός (από δελφικός) για να μπορέσει να δημιουργήσει μια νέα και πανανθρώπινη αντίληψη παιδείας προς όλους και όχι μόνο προς εκείνους που για οποιοδήποτε λόγο συμπαθούσαν, συμπαθούν ή είναι φιλικά προσκείμενοι στην αρχαία ελληνική παράδοση.
Ένας πρόσθετος επίσης λόγος είναι ότι ένα νέο όνομα, είναι πάντα πλήρως απαλλαγμένο και καθαρό από τα οποιαδήποτε ενεργειακά φορτία που μπορεί να κουβαλάει από το παρελθόν. Από τις αποστατικές συμπεριφορές των τελευταίων δελφών, οι οποίοι το «φόρτισαν» με πρακτικές και αρνητικές καταστάσεις κατά το παρελθόν.
Οι κύκλοι λοιπόν αυτοί οργανώθηκαν αρχικά από κύκλους ανθρώπων, οι οποίοι αποφάσισαν να βγουν εκτός των «σχολών» και των σύγχρονων κέντρων πνευματικής ενημέρωση και αυτογνωσίας και να ξεκινήσουν ένα αυτόνομο δρόμο, πλήρως απαλλαγμένο από τις οργανωμένες καθοδηγήσεις των αδελφοτήτων. Από άτομα τα οποία επί χρόνια συμμετείχαν σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, παράλληλα με τα επαγγελματικά τους καθήκοντα σε όλες της βαθμίδες της κοινωνικής λειτουργίας και οργάνωσης.
Πως είναι οργανωμένοι αυτοί οι κύκλοι τώρα… Ο αριθμός των ατόμων που συμμετέχουν κανονικά, είναι δώδεκα. Όμως ο αριθμός αυτός μπορεί να ποικίλει ανάλογα του επιπέδου πρώτα της αυτογνωσίας των μελών και δεύτερον της κοσμολογικής αντίληψης που έχουν. Για τους νέους συμμετέχοντες δηλαδή, που ξεκινούν για πρώτη φορά κάτι τέτοιο, και τους απουσιάζει κάποια παρόμοια εμπειρία, ο αριθμός πρέπει να παραμείνει μέγιστο στους επτά, ενώ σε πολύ ανεπτυγμένες συνειδήσεις ο αριθμός αυτό μπορεί να φτάσει τα είκοσι ένα άτομα.
Πρώτη προϋπόθεση της λειτουργίας τους, ήταν η παντελής απουσία του ρόλου του ενός ηγέτη και η αντικατάσταση της όποια τέτοιας έννοιας με την μοναδικότητα του κάθε μέλους. Ο κάθε ένας δηλαδή, θα πρέπει να προέρχεται από μια επιστημονική ειδικότητα γνώσης, η οποία να είναι μοναδική στον κύκλο και αυτή η μοναδικότητα να είναι αποδεκτή από όλους. Σαν γενική δομή, όρισαν τρία βασικά σκέλη-πυλώνες, οι οποίοι δίνουν και τις κατευθύνσεις του κύκλου.
Ο πρώτος πυλώνας προέρχεται από τον θεραπευτικό κλάδο (γιατροί, γεωπόνοι, βιολόγοι, στρατιωτικοί, θεραπευτές, ή παραπλήσιες ειδικότητες, όπως οι επιχειρηματίες με την ευρύτερη έννοια που αδυνατούν να ενταχθούν στους άλλους πυλώνες…), ο δεύτερος από τις θετικές επιστήμες (Μαθηματικά, Φυσική, Υπολογιστές, Τεχνικοί, Μηχανικοί, Ηλεκτρονικοί, Τεχνολόγοι γενικά …) και ο τρίτος από τις αποκαλούμενες θεωρητικές (Ιστορικοί, Φιλόσοφοι, Αστρολόγοι, Νομικοί, Σύμβουλοι κλπ …).
Ο ρόλος των πυλώνων δείχνει μόνο κατεύθυνση και όχι αυστηρά πλαίσια γνώσης. Τα πλαίσια γνώσης θα προέρθουν από τον κάθε ένα ξεχωριστά. Αν δηλαδή ο κύκλος αποτελείται από 12 άτομα θα πρέπει να οργανωθεί έτσι ώστε να έχει τέσσερα άτομα από κάθε πυλώνας. Τα άτομα κάθε πυλώνα, καλό είναι να έχουν διαφορετική ειδικότητα ώστε να καλύπτουν όλο το γνωσιακό εύρος που θα υπάρχει στον κύκλο. Αν αυτό είναι αδύνατον, τότε διαχωρίζουν εθελοντικά το γνωσιακό πεδίο του πυλώνα, αναλαμβάνοντας ο κάθε ένας μια διαφορετική κατηγορία γνώσης, η οποία όμως να είναι μέσα στα ενδιαφέροντά του και την κλίση του σαν προσωπικότητα.
Έτσι ώστε στο τέλος, κάθε άτομο που συμμετέχει στον κύκλο, να αποκτήσει μια μοναδικότητα για τη λειτουργία του κύκλου, η οποία να είναι αποδεκτή και λειτουργική τόσο από τον ίδιο, όσο όμως και από όλους τους υπόλοιπους.
Η διακίνηση της γνώσης και της πληροφορίας μέσα στον κύκλο είναι ελεύθερη αλλά και ολοκληρωμένη. Για κάθε θέμα δηλαδή που αναλαμβάνουν να αναπτύξουν, οφείλουν να βρουν ελεύθερα σχετικά κείμενα και βιβλία τα οποία αναφέρονται στο θέμα και να τα ανακοινώσουν στον κύκλο. Τα μέλη του κύκλου οφείλουν να δουν αν το βιβλίο είναι μέσα στο γνωσιακό πεδίο κάθε ένα και να το αναφέρουν. Η τελική όμως αξιολόγηση και απόφαση θα είναι του ιδίου του μέλους που κάνει την πρόταση. Κάθε θέμα μπορεί να αναπτυχθεί από τουλάχιστον τρία μέλη. Εδώ θα πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης το σημείο που είναι σημαντικό… Κάθε παρουσίαση, θα πρέπει να γίνει από τη θέση του κάθε ενός ξεχωριστά… Παράδειγμα… Αν το θέμα είναι η συνείδηση, ο γιατρός θα πρέπει να προετοιμάσει ένα θέμα που να περιέχει ιατρικά στοιχεία, ο Αστρολόγος αστρολογικά στοιχεία, ο Φυσικός στοιχεία φυσικής κοκ.
Έτσι στο τέλος, όλα τα μέλη του κύκλου, θα έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται το εύρος κάθε θέματος και όχι να θεωρούν περιττά τα στοιχεία που είναι εκτός της ειδικότητάς τους… Αυτό έχει τριπλό νόημα. Πρώτον ο κάθε ένας αρχίζει να αντιλαμβάνεται το εύρος της κάθε επιστήμης στο δικό του πεδίο εφαρμόζοντας το «μηδέν άγαν». Δεύτερον, ανακαλύπτει σιγά-σιγά την μοναδικότητά του, παρέχοντας την δική του γνώση σε όλους τους υπόλοιπους πράγμα που τον βοηθάει να ανακαλύπτει σιγά-σιγά το εύρος του δικού του Εαυτού εφαρμόζοντας το «Γνώθι σ’ αυτόν». Και τέλος τρίτον, ο κύκλος, αντιλαμβάνεται την λειτουργία της ομαλής αλληλεπίδρασης με τους άλλους, ακυρώνοντας τις έννοιες του ηγέτη-βοσκού και της ομάδος-κοπάδι, βάζοντας τη βάση για μια κοινωνία διευρυμένης συνειδητότητας.
Οι κύκλοι έτσι, μπορούν να διαβάσουν και να πληροφορηθούν από πολλές και διαφορετικές πηγές βιβλίων και κειμένων, εντελώς ελεύθερα από κατευθυντήριες γραμμές. Μπορούν επίσης να γίνονται παρουσιάσεις του ίδιου βιβλίου από διαφορετικά μέλη, καταθέτοντας το κάθε μέλος πάντα τη δική του οπτική. Στους κύκλους αυτούς μέχρι σήμερα, έχουμε διαπιστώσει, ότι αρκετές φορές αποφασίζουν και συμμετέχουν και οι πρώην δάσκαλοι. Αν γίνεται κάτι τέτοιο, φυσικά είναι δυνατό αλλά σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να έχει ληφθεί υπ όψη η επιρροή που μπορεί να υπάρχει από μέρους του δασκάλου στους πρώην μαθητές και η οποία θα πρέπει να εντοπιστεί αμέσως και να εξουδετερωθεί. Σε κύκλους που απαρτίζονται από άτομα που ανήκουν σε υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας, αυτό είναι δυνατό. Το πρόβλημα υπάρχει σε νέους και άπειρους μαθητές.
Σημαντικό είναι επίσης, η διοργάνωση από μέρους του κύκλου, κλειστών ημερίδων, στις οποίες μπορούν να καλούν ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι και θα μπορούν να τους αναπτύξουν κάποιο ειδικό θέμα που τους απασχολεί. Οι αποφάσεις τώρα που λαμβάνονται μέσα στους κύκλους είναι ανεξάρτητοι από την πλειοψηφία. Έτσι κι αλλιώς, σε ένα τέτοιο συσχετισμό ατόμων η πλειοψηφία είναι ουτοπική μιας και ο σκοπός είναι να μάθουν να συμμετέχουν όλοι, συνεισφέροντας ο κάθε ένας το δικό του «μερίδιο» άποψης. Με τον τρόπο αυτό, τα μέλη αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη δική τους μικρή ή μεγάλη συμμετοχή στη δημιουργία της συνείδησης και κατ επέκταση της συνειδητότητας. Για να δώσω ένα παράδειγμα, η μέθοδος αυτή, άρχισε να δείχνει στους πρώτους κύκλους που δημιουργήθηκαν την πιθανή έννοια της θεότητας-ενεργειακό πεδίο.
Ενώ δηλαδή μέσα στις ομάδες, οι αντιλήψεις περί αρχαίων θεών όπως του Δία ή του Ερμή ή όποιου άλλου, είχαν μια συγκεκριμένη φόρμα περιγραφής, που ήταν αδύνατον να την αλλάξεις ή να την τροποποιήσεις, όταν ξεκίνησαν οι πρώτοι κύκλοι και άρχισε ο κάθε διαφορετικός επιστήμονας να τοποθετείται πάνω στο θέμα κα να συγκρίνουμε τα κείμενα διαφορετικών λαών, κουλτούρας και δοξασιών, άρχισε να διαφαίνεται ότι η φύση του κάθε θεού από αυτούς, έμοιαζε περισσότερο με δυναμικό πεδίο παρά με κάποια οντότητα που θα μπορούσε στην παρούσα συνειδητότητα να πλησιάσει μια συγκεκριμένη μορφή. Αναλύοντας δηλαδή ελεύθερα τη γνώση που ήδη είχαν και εκφράζοντάς τις από το μέρος της κάθε ειδικότητας που είχε ο κάθε ένας, άρχισε να διαφαίνεται, ότι ο ρόλος των αρχαίων θεοτήτων σαν οντότητες μορφής, έχει πάψει προ πολλού και οι μόνοι οι οποίοι έχουν απομείνει να θέλουν να παρουσιάζεται κάτι τέτοιο ήταν οι αδελφότητες.
Όσες φορές προσπάθησαν όμως τα μέλη των κύκλων να διερευνήσουν οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση σε τέτοια θέματα, αντιμετωπίζονταν από τους ηγέτες των ομάδων σαν ταμπού και σταματούσαν εκεί. Όμως πίσω από κάθε τέτοια επιμονή υπάρχει πάντα κάποιος λόγος. Προχωρώντας περισσότερο σε ανάλυση των υπαρχόντων δεδομένων, οι αρχικοί κύκλοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται πια το ρόλο και τη φύση των θεών-μορφών αυτών, όπως και το ρόλο που έπαιζαν για τη χειραγώγηση των ανθρώπων από τις εκάστοτε εξουσίες. Έχοντας τις περισσότερες φορές στα χέρια τους, κείμενα και περιγραφές που είναι αδύνατον να δουν το φως της δημοσιότητας σύντομα (ίσως και ποτέ), τα μέλη των κύκλων αυτών, άρχισαν να αποκωδικοποιούν ολόκληρη την πληροφορία που αναφερόταν στον κάθε ένα, η οποία σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός ελάχιστων περιπτώσεων) οδηγούσε σε ενεργειακά πεδία και τεχνολογικά συστήματα.
Για να το κατανοήσουν αυτό, άρχισαν να πηγαίνουν ανάποδα στο χρόνο, αναλύοντας τα γενικότερα δεδομένα που υπήρχαν σε κάθε εποχή. Η γενική κατάσταση άρχισε να αλλάζει σημαντικά, όταν οι αδελφότητες στην ταχύτητα και στον ανταγωνισμό που άρχισαν να επιδεικνύουν μεταξύ τους, έβγαλαν στην επιφάνεια πληροφορίες οι οποίες αν και για τους περισσότερους πέρασαν εντελώς στα ψιλά, έδειξαν και φώτισαν αυτό που πραγματικά παιζόταν… Άρχισε να φαίνεται η πίεση συγκεκριμένης ομάδας προς το θέμα των κλώνων, οι πιέσεις της ίδιας ομάδας προς το θέμα της ανάπτυξης ολογραφικής τεχνολογίας, η ανάπτυξη συγκεκριμένων ονομάτων από τα σκέλη των ομάδων που ήταν υπεύθυνα για την εκκλησιαστική ολοκλήρωσης μιας και μοναδικής θρησκείας, η τακτική τους σε θέματα παραπληροφόρησης των διαστάσεων και τέλος η αγωνία τους να αποκωδικοποιήσουν το δελφικό έψιλον, άρχισαν να ρίχνουν παράλληλο φως και σε ορισμένους εστιακούς κύκλους που δρούσαν πραγματικά ανεξάρτητα από όλο αυτό το πανηγύρι.
Τέλος, με την ξαφνική προώθηση ορισμένης τεχνολογίας, φάνηκε πρώτα από όλες, η πραγματική φύση του Κρόνου. Ο Κρόνος ήταν ο πρώτος που αποκωδικοποιήθηκε και με την αποκωδικοποίηση αυτή, άνοιξε το δρόμο και στους υπόλοιπους. Επρόκειτο για ένα γιγαντιαίο ενεργειακό πεδίο, το οποίο υλοποιήθηκε από τους επιστήμονες της Ατλαντίδας. Μιας Ατλαντίδας που γιγαντωνόταν σχεδόν παράλληλα με εκείνη των Αθηναίων. Το πεδίο αυτό, είχε την ικανότητα να τροφοδοτείται από την ενέργεια της γης και να προμηθεύει αρχικά όλον τον πλανήτη. Με τον καιρό, φαίνεται από τα κείμενα που διαθέτουν οι αδελφότητες, ότι οι Αθηναίοι προσπαθούσαν να αναπτύξουν το δικό τους σύστημα ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν… Η προσπάθεια αυτή όμως έπεφτε συνεχώς στο κενό, διότι κάθε σύστημα που δημιουργούσαν καταστρεφόταν, διότι το πεδίο του Κρόνου το απενεργοποιούσε εν τη γενέσει του.
Τελικά οι Αθηναίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αντιπερισπασμό, δημιουργώντας ένα παράλληλο σύστημα το οποίο θα εντοπιζόταν γρηγορότερα, δίνοντας έτσι το χρόνο στους Αθηναίους να προλάβουν να δημιουργήσουν το πεδίο σε πλήρη ισχύ, πριν το καταστρέψει ο Κρόνος. Ο αντιπερισπασμός αυτός συνέβη όχι στην Αθήνα, αλλά στην Κρήτη, όπου τελικά κατάφεραν να εκκινήσουν το πεδίο και να ανεξαρτητοποιηθούν. Μόλις το ενεργειακό πεδίο αυτό αναπτύχθηκε τελικά οι Αθηναίοι πρόλαβαν και πρόσθεσαν ένα σύστημα αυτόματης αυτοπληροφόρησης, προσθέτοντας στο αρχικό πεδίο ένα παράλληλο πεδίο με το όνομα Μήτις από την ένωση των οποίων κατόρθωσαν τελικά οι αθηναίοι να δημιουργήσουν ένα σύστημα αυτόματης άμυνας και προστασίας της πόλης τους Αθήνας, το οποίο δημιουργούσε ένα κέλυφος-ασπίδα, σαν δένδρο πάνω από την πρωτεύουσά τους.
Αυτό ήταν και το ορόσημο της ολικής αποκωδικοποίησης των πάντων. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, σχεδόν παράλληλα με τις αδελφότητες, οι πρώτοι εστιακοί κύκλοι, αποκωδικοποιώντας το συνολικό μήνυμα του δελφικού έψιλον, κατόρθωσαν να αντιληφθούν την διαδικασία δημιουργίας του αισθητού κόσμου, δημιουργώντας την αρχή της «αντίστροφης ροής» που σας έχω ήδη περιγράψει. Αυτό το σημείο ήταν και το έναυσμα της έναρξης της μεγάλης αλλαγής που έρχεται για όλη την ανθρωπότητα. Όμως σε όλο αυτό το διάστημα της αποκωδικοποίησης των συμβόλων, συμβολισμών και εννοιών που έχουν καταγραφεί σε όλα τα αρχεία της ανθρωπότητας όλα αυτά τα χρόνια, άρχισε να διαφαίνεται ένα όριο, στο οποίο όλα άρχισαν να συνηγορούν. Ένα σημείο στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη μας όπου όλα δείχνουν να σηματοδοτεί τη μεγάλη αλλαγή των πάντων. Το σημείο όπου ο άνθρωπος της τότε εποχής και της τότε μορφής, αποφάσισε να πειραματιστεί με την ενέργεια, ξεπερνώντας τα όρια της γνώσης του.
Μελετώντας τις ιστορίες, τους μύθους, τις δοξασίες, τις παραδόσεις και τα ιερά κείμενα των λαών, αρχίζει να γίνεται αντιληπτό κάτι που μόνο αν αποστασιοποιηθείς από τα πάντα γύρω μπορείς να κατανοήσεις. Φαίνεται δηλαδή, ότι τα πάντα ξεκίνησαν από την συνολική αμφισβήτηση ενός υπερμεγέθους πεδίου, το οποίο μια συγκεκριμένη ομάδα από τους τότε ανθρώπους, θεώρησε ότι θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να διαχειριστεί. Έτσι ξεκίνησε τη δημιουργία μιας επικίνδυνης κατάστασης, αυξάνοντας την ένταση και το μέγεθος των πεδίων που διαχειριζόταν μέχρι τότε. Όμως απέτυχε πάντα και παντού.
Κάθε αποτυχημένη προσπάθεια όμως, η συνολική ενέργεια που απελευθερωνόταν και κατέστρεφε τα πάντα, έσπρωχνε την ανθρωπότητα περισσότερο βαθιά στην ύλη, κάνοντάς την να μοιάζει με αυγό που έβραζε συνεχώς και μετατρεπόταν από ζελατινώδη υφή σε σχεδόν πέτρα… Κι αυτό όμως το αξεπέραστο υπερμέγεθες πεδίο, που παραμένει αόρατο πέρα από τον δικό μας αισθητό κόσμο είναι καταγεγραμμένο από όλες τις συνειδήσεις των λαών σαν ιερό. Τα πρόσφατα μάλιστα συμπεράσματα σχετικά με την αρχή της αντίστροφης ροής και της πραγματικής ανάπτυξης της γνώσης του Εαυτού του κάθε ανθρώπου, επαυξάνουν την αντίληψη αυτή καθιερώνοντας μια περισσότερο σύγχρονη θεώρηση του όρου «ιερό».
Κατανοώ τις αντιδράσεις που έχουν μερικοί αναγνώστες μου κάθε φορά που αναρτώ ένα άρθρο και το οποίο κατορθώνει να φωτίσει μονάχα ένα μέρος της εικόνα που αναδεικνύω σιγά-σιγά. Και λέω κατανοώ διότι κάθε αντίδραση έχει ήδη προβλεφθεί μιας και εμπεριέχεται στη φύση του ανθρώπου. Όμως θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι, ότι τα άρθρα αυτά, γίνονται για όλους και όχι για εκείνους που έχουν ήδη φτάσει σε ένα ειδικό επίπεδο γνώσης και αυτογνωσίας. Κάποια άρθρα λοιπόν, είναι για μερικούς, κάποια για κάποιους άλλους και όλα μαζί, αρχίζουν να δείχνουν μέρα με την ημέρα ένα τοπίο που ίσως αδυνατείτε ακόμη να το δείτε όλοι, ολοκληρωτικά. Οι πρώτοι εστιακοί κύκλοι, έβαλαν ένα πρώτο χρονικό όριο το οποίο λήγει στα επόμενα δέκα χρόνια, μέσα στα οποία οφείλουμε να προλάβουμε να δημιουργήσουμε τις βάσεις ενός νέου πολιτισμού της ανθρωπότητας. Βάσεις για ένα χρονικό ορίζοντα που τελειώνει στα επόμενα 2000 χρόνια.
Είναι σίγουρο, οτι μερικοί από τους αναγνώστες, θεωρούν τις πληροφορίες αυτές σαν κάτι περίεργο και εκτός προσδοκιών τους. Είναι σίγουρο επίσης ότι αρκετοί από αυτούς θα δυσκολευτούν να αντιληφθούν σύντομα το δρόμο που χαράζουν οι πληροφορίες αυτές στις συνειδήσεις όσων τις διαβάζουν. Είναι όμως επίσης σίγουρο οτι τη στιγμή αυτή, οι Έλληνες, Εδώ και Τώρα, ξεκινούν να οργανώνουν εστιακούς κύκλους. Όπου βρίσκεται ο κάθε Έλληνας, όπου βρίσκεται το κάθε Εδώ και όπου θα δημιουργηθεί από τη συνειδητότητα το κάθε Τώρα. Ξεκινά να δημιουργεί τη βάση, όχι μόνο για λίγους, αλλά για όλους…. Μια βάση πάνω στην οποία θα μπολιάσει την ιδέα του νέου πολιτισμού που αναδύεται. Ένα πολιτισμό που θα συμπεριλάβει όλους τους λαούς. Ένα πολιτισμό που θα κρατήσει αιώνες. Ένα πολιτισμό που έχει ήδη ξεκινήσει και πάλλεται αργά αλλά σταθερά στη συνειδητότητα που γεννιέται γύρω μας…
Αλκιρέας
(Συνεχίζεται)
Πηγή: codepetalouda.blogspot.gr
