Το κρυστάλλινο κρανίο των Μάγιας

 

Χωρίς αμφιβολία το διασημότερο και αινιγματικότερο κρυστάλλινο κρανίο είναι του Mitchell-Hedges,ή όπως το αποκαλούνε (κρύσταλλο της μοίρας)η ανακάλυψη του κρανίου αυτού είναι ακόμα ένα αμφισβητούμενο θέμα,αν και.

Γυρνάμε λοιπόν στην χρονία του 1927,ένα πρωινό ο τυχοδιώκτης και εξερευνητής Mitchell-Hedges καθάριζε κάποια συντρίμμια πάνω απο έναν ναό στην αρχαία πόλη των μάγια Lubaantum,στην βρετανική Ονδούρα,τώρα είναι η πόλη μπελίζ,εκεί λοιπόν που καθάριζε κάποια συντρίμμια η 17χρονη κόρη του Mitchell-Hedges η Αννα που την είχε πάρει μαζί του στις ανασκαφές,ξαφνικά είδε κάτι κάτω απο την σκόνη.

Αυτο τελικά που βρήκε η Αννα ήταν ένα εξαίσια χαραγμένο και γυαλισμένο κράνιο απο κρύσταλλο βράχου που του έλειπε κάποιο κομμάτι απο το σαγόνι του.Τρείς μήνες αργότερα ανακάλυψε το χαμένο κομμάτι του κρυστάλλινου κρανίου σε μια ανασκαφή περίπου 25 μέτρα από την πρώτη περιοχή.

Το κρανίο φτιάχτηκε απο έναν ενιαίο ογκόλιθο κρυστάλλουχαλαζία και οι μετρήσεις του κρανίου είναι 5 ίντζες ύψος,7 ίντζες μάκρος,και το βάρος του 11 λίβρες και 7 ουγγιές Αντιστοιχεί πολύ στο μέγεθος ενός μικρού ανθρώπινου κρανίου, κοντά στην τέλεια λεπτομέρεια, ακόμη και στην απόδοση του,το κρανίο έχει πιό πολλύ τα χαρακτηριστικά ενός θηλυκού.

Το 1970 ο Frank Dorland έδωσε τη άδεια στον Mitchell-Hedges να υποβάλουν το κρανίο του χαλαζία σε δοκιμές οι οποίες πήραν χώρα στα εργαστήρια της Hewlett-Packard στήν Σάντα κλάρα της Καλιφόρνια..

Απο τις δοκιμές και τις προσεκτικές μελέτες που έγιναν απο τον ίδιο τον Frank Dorland,ανακάλυψε οτι στο κρανίο υπήρχε μια σειρά απο ανωμαλίες,όταν το έβαλαν μέσα σε ένα δοχείο γεμάτο απο βενζυλικό οινόπνευμα και άφησαν να περάσει μια ακτίνα φωτός μέσα απο το κρανίο,διαπίστωσε οτι και το κρανίο και το κομμάτι του σιαγώνα που έλειπε είχαν προέλθει από τον ίδιο ογκόλιθο χαλαζία.

 

 Αυτο όμως που κατέπληξε τους πάντες ήταν οτι ο άγνωστος καλλιτέχνης που κατασκεύασε το κρανίο αυτο δεν χρησιμοποίησε κανένα μεταλλικό εργαλείο,ο Dorland που εξέτασε το κρανίο κάτω από μεγάλη ισχύ μικροσκοπική ανάλυση.Δεν βρήκε κανένα ίχνος γρατζουνιάς πάνω σε αυτό,τα περισσότερα μέταλλα της εποχής εκείνης θα σπάγανε αν προσπαθούσαν να σμιλλέψουν τον κρύσταλλο , γιατι το κρύσταλλο έχει μια συγκεκριμένη πυκνότητα 2,65, και ένας παράγοντας σκληρότητας Mohs 7. Με άλλα λόγια, ακόμη και μια σύγχρονη φρέζα δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα σημάδι πάνω σε αυτό..

http://alitogr.blogspot.gr


http://ntokoumentagr.blogspot.gr