Πάλι εν μέσω της Επανάστασης, το 1827, χτυπήσαμε χαρωπά το πρώτο μας φαλιμέντο, ακολούθησαν άλλα τρία (1843, 1893, 1932) και πάμε αισίως για το πέμπτο (και μάλλον τελειωτικά ισοπεδωτικό)...
Οπότε, έχουμε και λέμε: Η χώρα, ύστερα από δύο σχεδόν αιώνες «ελευθερίας», είναι ένα απέραντο μπάχαλο. Στη μεγαλύτερη διάρκεια της Ιστορίας μας ήμασταν χρεωμένοι σε ξένους δανειστές και υπό ξένη επιτήρηση... Πρέπει πλέον να το παραδεχτούμε: τελικά, κακώς απελευθερωθήκαμε. Η Ιστορία δείχνει ότι ενώ πάντα ευημερούσαμε ως μειονότητες και υπό ξένη διακυβέρνηση (Βυζάντιο, Τουρκοκρατία, διασπορά), από τότε που δημιουργήσαμε το Νεοελληνικό Κράτος, προσπαθούμε παράλληλα να το διαλύσουμε (και απ' ό,τι φαίνεται αυτή τη φορά μάλλον το πετύχαμε). Είναι πλέον ώρα να παραδώσουμε τα κλειδιά της διακυβέρνησης στην ξένη προσφορά που θα είναι η πλέον συμφέρουσα και αποτελεσματική... Ας είμαστε ρεαλιστές, κάποιος πρέπει να μας σώσει από τον κακό εαυτό μας... Ας είμαστε ρεαλιστές, η μόνη περίπτωση να διασωθούμε ως Έλληνες, είναι να πάψει να υπάρχει η «ελεύθερη Ελλάδα»!!!...
Δημήτρης Χορόσκελης