“H Aμερική έχει μπεί
σε μια από τις περιόδους της τής ιστορικής παραφροσύνης.
Αλλά αυτή είναι
η χειρότερη που θυμάμαι: χειρότερη από τον Μακαρθυσμό, χειρότερη από
τον Κόλπο των Χοίρων και μακροπρόθεσμα εν δυνάμει πιό καταστροφική από
τον Πόλεμο του Βιετνάμ” Τζων Λε Καρέ
Με αυτή τη διάγνωση του διάσημου συγγραφέα (και
πρώην βρετανού κατασκόπου) εμφανίζονται σε απόλυτη σύμπνοια εξέχοντες
Αμερικανοί πολιτικοί, συντηρητικής τοποθέτησης και υψηλής νοημοσύνης και
καλλιέργειας, αυτές τις μέρες σχεδιασμών παραβίασης στη Συρία, της
πέμπτης πύλης στη κόλαση ενός διεθνούς καθεστώτος βίας, ανομίας,
βαρβαρότητας και σκοταδισμού- μετά την Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το
Ιράκ και τη Λιβύη.
Ο Σμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, άλλοτε σύμβουλος Εθνικής
Ασφαλείας του Προέδρου Κάρτερ, Καθηγητής στο πανεπιστήμιο Τζών Χόπκινς
και πασίγνωστος συγγραφέας γεωπολιτικής, σε τελευταία συνέντευξή του
στην επιθεώρηση «Το Εθνικό Συμφέρον», καταδικάζει την ασκούμενη πολιτική
στη Συρία, περιγράφει τον Ομπάμα παρασυρόμενο από Σαουδαραβία, Κατάρ
και Τουρκία, χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα και επιλέγοντα ως
συμμάχους τους πιό μισητούς στον αραβικό κόσμο Αγγλο-Γάλλους
αποικιοκράτες, για μιά πολεμική επιχείρηση με σκοτεινή στρατηγική.
Ο Πάτρικ Μπουκάναν, έγκυρος δημοσιολόγος,
τηλε-σχολιαστής και πρώην υποψήφιος πρόεδρος ΗΠΑ (ως ανεξάρτητος
ρεπουμπλικανός), σε άρθρο του που αναδημοσιεύεται στην «Ευρασιατική
Επιθεώρηση», καλεί το αμερικανικό κογκρέσο να επιστρέψει από τις
διακοπές και να θέσει βέτο
«…σε έναν πόλεμο του Ομπάμα, που δεν εξουσιοδότησε ούτε το κογκρέσο ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η Αραβική Ένωση, κατά μιας χώρας που ποτέ δεν μας επιτέθηκε».
Και ερωτά:
«Ποιός διόρισε τις ΗΠΑ σερίφη, να αλωνίζει στους δρόμους του κόσμου με πιστολάδες κακούς ηθοποιούς; Και από που αντλεί ο αυτοκρατορικός πρόεδρός μας το δικαίωμα να χαράζει «κόκινες γραμμές» και να διατάσσει τα έθνη να μην τις διαβούνε; Ποιός έχρισε τον Μπάρακ Ομπάμα Γουάιτ Ερπ του παγκόσμιου χωριού;»
Ο Πάτρικ Μπουκάναν και άλλοι σχολιαστές περίπου
σαρκάζουν τον ισχυρισμό περί ενοχής της κυβέρνησης Άσσαντ στο έγκλημα
των χημικών, επισημαίνουν το αυτονόητο ότι «το ποιός ωφελείται;»
υποδεικνύει ενοχή των αντικαθεστωτικών και ερωτούν γιατί οι ΗΠΑ έσπευσαν
να απορρίψουν την πρόσκληση του Άσσαντ για έρευνα των επιθεωρητών του
ΟΗΕ:
«Δεν θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια; Φοβόμαστε τα πραγματικά γεγονότα, όπως συνέβη στο Ιράκ, που διέψευσαν τους ισχυρισμούς περί όπλων μαζικής καταστροφής;»
Ο Πωλ Γκρέγκ Ρόμπερς επισημαίνει ότι πρώτα
«ελεύθεροι σκοπευτές» (σε ανταρτοκρατούμενη περιοχή) έρριξαν κατά των
ερευνητών του ΟΗΕ για να τους διώξουν από «τον τόπο του
εγκλήματος».Έπειτα, όταν αυτοί ξαναγύρισαν, η Ουάσιγκτον είπε ότι «τώρα
είναι αργά» να γίνει πειστική έρευνα, γιατί τα πειστήρια έχουν
καταστραφεί, τέλος έφθασε να ζητήσει από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να ανακαλέσει
τους ερευνητές, πράγμα που αυτός αρνήθηκε. Τελικά αποφασίστηκε επίσπευση
πυραυλικής επίθεσης των προθύμων πριν ολοκληρωθεί η έρευνα του ΟΗΕ για
την ταυτότητα του ενόχου της ρίψης των χημικών.
Έτσι ο Πωλ Γκρεγκ Ρόμπερτς σε άρθρο εξαιρετικής
δριμύτητας καταγγέλλει «ετοιμαζόμενο ναζιστικού τύπου έγκλημα πολέμου
απρόκλητης ένοπλης επιδρομής» και επικαλείται πρόσφατη δήλωση του πρώην
προέδρου Τζίμυ Κάρτερ, ότι «η Αμερική δεν έχει πλέον μια λειτουργούσα
δημοκρατία».
Τώρα ο Πωλ Γκρέγκ Ρόμπερτς δεν είναι ένας αντιεξουσιαστής διανοούμενος τύπου Νόαμ Τσόμσκι.
Υφυπουργός Οικονομικών του Ρόναλντ Ρήγκαν, πρώην διευθυντής
αρθρογραφικής σελίδας της υπερσυντηρητικής Γουόλ Στρήτ Τζόρναλ,
καθηγητής της Οικονομίας και πολυγραφότατος συγγραφέας αναλύσεων του
εκτροχιασμού της αμερικανικής οικονομίας σε ένα εκτραχηλισμό παρασιτικού
χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, που οδηγεί την Αμερική στη χρεοκοπία,
ειναι ο κατά κυριολεξίαν «συντηρητικός» σε περίοδο θεσμικών
κατεδαφίσεων.
Μαχητής οπισθοφυλακών ενός αμερικανικού
πατριωτισμού της περιφρούρησης (διάσωσης πλέον) των αρχών-πυλώνων που
θέσπισαν σε Σύνταγμα οι ιδρυτές της συμπολιτείας, μαστιγώνει αμείλικτα
την κατάλυση της αυστηρής διάκρισης των εξουσιών, την υποταγή τους στην
εκτελεστική (την προεδρία) και την υποδούλωση και των τριών στις
πολυεθνικές, στα οικονομικά και ξένα «λόμπυ» και στις τράπεζες.
Χαρακτηρίζει τους σημερινούς τραπεζίτες
«Μπάνκστερς» και τους πειθήνιους υποτακτικούς στην εξουσία λειτουργούς
της ενημέρωσης «Presstitutes» (συνήχηση προς το prostitutes=πόρνες),
στους οποίους χρεώνει την άγνοια και πνευματική αποχαύνωση του
αμερικανικού κοινού.
Το οποίο- παρά ταύτα -κατά την πρόσφατη δημοσκόπηση
Reuters/Ipsos, στη συντριπτική πλειοψηφία του απορρίπτει την
αμερικανικήν ανάμειξη στον εμφύλιο της Συρίας, ακόμη και αν
επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι η συριακή κυβέρνηση χρησιμοποίησε
χημικά εναντίον αμάχων…
«Αλλά ο Ομπάμα δεν δίνει δεκάρα για το ότι μόνο το 9 τοις εκατό του κοινού συμφωνεί με τις πολεμοχαρείς επιλογές του. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρώην Πρόεδρος Κάρτερ «Η Αμερική δέν έχει λειτουργούσα δημοκρατία», έχει ένα αστυνομικό κράτος όπου η εκτελεστική εξουσία έθεσε εαυτήν υπεράνω του Νόμου και του Συντάγματος.Αυτό το αστυνομικό κράτος πρόκειται τώρα να διαπράξει ένα ακόμη ναζιστικού τύπου έγκλημα πολέμου απρόκλητης επίθεσης. Στη Νυρεμβέργη οι Ναζί καταδικάσθηκαν σε θάνατο για τις ίδιες ακριβώς πράξεις που διαπράττει ο Ομπάμα, ο Κάμερον και ο Ολάντ. Αλλά η Δύση ποντάρει στην Ισχύ όχι στο Δίκαιο, για να γλυτώσει το εδώλιο του δικαστηρίου εγκλημάτων».
Τό άρθρο του Ρόμπερτς έχει άλλωστε για τίτλο «Άλλο ένα δυτικό έγκλημα πολέμου σε προπαρασκευή» και αρχίζει με τις φράσεις:
« Η Ούασιγκτων και οι κυβερνήσεις μαριονέττες της στην Αγγλία και στη Γαλλία ετοιμάζονται να αποκαλύψουν και πάλι την εγκληματική φύση τους. Η είκόνα της Δύσης ως εγκληματία πολέμου δεν είναι προπαγανδιστικό κατασκεύασμα των εχθρών της, αλλά αυτοπροσωπογραφία που η ίδια η Δύση ζωγράφισε.»
Ο Ρόμπερτς καταγγέλλει ως προπαγανδιστικό
Δούρειο΄Ιππο την πόζα της Ουάσιγκτον «και των ανδρεικέλών της» ως
υπερασπιστών της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
σφυροκοπεί τις κραυγαλές αντιφάσεις συμπεριφοράς που τον αποδεικνύουν
κυνικό εφεύρημα ιμπεριαλιστής στρατηγικής:
«Στιγματίζουν τον Άσσαντ ως δικτάτορα για να τον δαιμονοποιήσουν στις παρα-πληροφορημένες δυτικές μάζες, αλλά ταυτόχρονα στηρίζουν δικτατορικά καθεστώτα όπως της Σαουδαραβίας, του Μπαχρέϊν και τώρα της Αγύπτου, που σκοτώνει αμείλικτα Αιγυπτίους χωρίς καμιά δυτική κυβέρνηση να μιλά για εισβολή στην Αίγυπτο…«Η δικαιολογία της Ουάσιγκτον για τους πολέμους της ήταν η προστασία των Αμερικανών από τους τρομοκράτες. Τώρα η Ουάσιγκτον επιχειρεί να παραδώσει τη Συρία στους τρομοκράτες της Τζιχάντ, βοηθώντας τους να ανατρέψουν την κοσμική, μη-τρομοκρατική κυβέρνηση Άσσαντ. Ποιό είναι το σχέδιο πίσω από την στήριξη της Ουάσιγκτον στην τρομοκρατία;”
Ο Ρόμπερτς καταγγέλλει τους δυτικούς δημοσιογράφους
της «Presstitude» ότι, ενώ δεν είναι ηλίθιοι να πιστεύουν τα ηχηρά
φληναφήματα περί προστασίας της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, δεν τολμούν ποτέ να ρωτήσουν τις αντίστοιχες εξουσίες, ποιο
στην πραγματικότητα είναι τό σχέδιο.
«Ίσως-γράφει- σκοπός αυτών των πολέμων είναι η ριζοσπαστικοποίηση των Μουσουλμάνων και η αποσταθεροποίηση της Ρωσίας και της Κίνας. Η Ρωσία έχει μεγάλους μουσουλμανικούς πληθυσμούς και συνορεύει με μουσουλμανικές χώρες. Και η Κίνα έχει κάποιο μουσουλμανικό πληθυσμό. Καθώς η ριζοσπαστικοποίηση θα επεκτείνει τις συγκρούσεις στις μόνες δύο χώρες που είναι ικανές να σταθούν εμπόδιο στην παγκόσμια ηγεμονία της Ουάσιγκτον, μπορεί να είμαστε σίγουροι ότι η προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ και οι χρηματοδοτούμενες από την Ουάσιγκτον ΜΚΟ, που ποζάρουν ως οργανώσεις «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θα αρχίσουν να δαιμονοποιούν τίς κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Κίνας για σκληρότητα σε βάρος των «ανταρτών».
Συμπέρασμα του Ρόμπερτς:
«Η Ουάσιγκτον οδηγεί τον κόσμο εγγύτερα προς τον πυρηνικό όλεθρο από όσο υπήρξε ποτέ κατά τον ψυχρό πόλεμο. Όταν τελειώσει με τη Συρία, επόμενος στόχος είναι το Ιράν. Ρωσία και Κίνα δεν θα μπορούν να αυταπατώνται πλέον ότι υπάρχει σύστημα διεθνούς δικαίου ικανό να αναχαιτίσει την δυτική εγκληματικότητα. Η δυτική επιθετικότητα αναγκάζει ήδη τις δυο χώρες να αναπτύσουν τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις τους και να περιορίζουν τις χρηματοδοτούμενες από τη Δύση ΜΚΟ, που ποζάρουν ως « οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αλλά στην πραγματικότητα συναποτελούν μια Πέμπτη Φάλαγγα, την οποία η Ουάσιγκτον μπορεί να χρησιμοποιεί για να υπονομεύσει την νομιμοποίηση των κυβερνήσεων της Ρωσίας και της Κίνας…Βασικά η ρωσική αντιπολίτευση χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ. Ακόμη και η κινεζική κυβέρνηση υπονομεύεται» (μέσω της πολιτικής δικτύωσης των αμερικανικών επιχειρήσεων, (εξηγεί ο Ρόμπερτς) της διείσδυσης από αμερικανικά πανεπιστήμια, της φιλανθρωπίας Ροκφέλερ, της δημιουργίας «αντιφρονούντων», της υποκίνησης εθνοτικών και περιφερειακών διαφορών.)Όταν Ρωσία και Κίνα διαπιστώσουν ότι έχουν διαβρωθεί από την αμερικανική Πέμπτη Φάλαγγα, απομονωθεί διπλωματικά και υποσκελισθεί στρατιωτικά, τα πυρηνικά μένουν μόνη εγγύηση της εθνικής κυριαρχίας τους.΄Οπερ σημαίνει ότι ο πυρηνικός πόλεμος είναι πιθανόν να αφανίσει την ανθρωπότητα πριν από θέρμανση του πλανήτη ή το αυξανόιμενο εθνικό χρέος», καταλήγει ο Ρόμπερτς.
Μιχαήλ Στυλιανός.
Δημοσιεύθηκε στο ΠΑΡΟΝ κι αλιεύθηκε από τα Κατοχικά Νέα
terrapapers.com ntokoumentagr.blogspot.gr
